به یاد حاج آقا مجتبی
دوشنبه, ۱۴ مرداد ۱۳۹۲، ۱۰:۰۴ ق.ظ
این روز ها خانه دلم عزاداری است
در عزای پیر عشق میسوزد
نوای میثم گذاشته ام
........
نور این کوچه خیابان از تو بود
روشنی چشم ایران از تو بود
آه . . نفس مطمئن . . آرام ما
بین وانفسای تهران از تو بود
محله مان دیگر آن بوی سابق را نمیدهد
کجایی پیر عشق؟
......
خنده ات غصه را برایم بیشتر میکند
تو رفتی و عشق آبادی ها را تنها گذاشتی
مگر نگفتی که من به دوستانم سر میزنم؟
........
چهارشنبه ها قبلا برای خودش عالمی داشت
اما الان . . . .
ببین چه بودی که رهبرم در نماز میتت گریه کرد
فقط رهبرم فهمید که چه یاری را از دست داده
...
دیگر نمیدانم چه باید بگویم
زبان از توصیف این لحظات قاصر است
